"7 razy dziś" - Lauren Oliver

źródło: www.empik.com

Tytuł: 7 razy dziś

Tytuł oryginalny: Before I Fall
Autor: Lauren Oliver
Ilość stron: 384
Wydawnictwo: Otwarte/Moondrive
Wydanie polskie: 2015
Wydanie oryginalne: 2011
Ocena: 5/10

Budzi cię dźwięk elektronicznego zegarka, który natychmiast uciszasz, pozwalając sobie na 'jeszcze kilka minut' snu. Leniwie otwierasz oczy, spoglądasz w okno, obrzucasz pokój przelotnym spojrzeniem. Odruchowo sięgasz po telefon, czytasz wiadomości, odpisujesz na nie... i nagle okazuje się, że dziś to wczoraj. Ciągle jest 12 lutego, ciągle jest Dzień Kupidyna. A ty nie wiesz, co się z tobą dzieje.
Samantha Kingston ma idealne życie, przyjaciółki, sławę... a przynajmniej tak jej się wydaje. Ale czy zmieni się pod wpływem pewnych wydarzeń w jej życiu?

      Praktycznie każdy z nas wiele razy zarzekał się, że chciałby cofnąć czas, by zmienić coś w swoim życiu - wypowiedziane przypadkiem słowa, nieuzasadnione i głupie czyny czy cokolwiek, co w naszym przekonaniu sprawiłoby, że teraźniejsze życie stałoby się lepsze. Sama kilkakrotnie żałowałam, że wszystkie wehikuły czasu, magiczne portale i inne cudaczne przedmioty, pozwalające nam przenieść się do przeszłości są tylko wymysłem reżyserów czy autorów książek... ale w końcu doszłam do wniosku, że jeśli chcemy się zmienić, wystarczy kilka słów, kilka kroków czy jedno, naprawdę małe wydarzenie, które wywróci naszą przeszłość do góry nogami. 
     Ostatnimi czasy w ogóle nie mam na nic chęci - nie komentuję Waszych blogów, nie czytam
nowych postów, nie mam ochoty sięgać po nowe pozycje, a nawet moje ulubione książki nie wciągają mnie swoją wartką akcją, bez różnicy jak bardzo bym się nie starała wniknąć w historię przedstawioną na jej kartach: po przecudownym "Requiem" nie potrafiłam żadnym sposobem przekonać się do lektury czegokolwiek innego. Ten kompletny "zastój" książkowy trwa już od naprawdę długiego czasu, każda rozpoczęta przeze mnie powieść kończy się w najlepszym przypadku po stu stronach - potem po prostu się nudzę, i bohaterowie, i historia wydają mi się bezpłciowi i bezbarwni, a styl pisania autorów doprowadza mnie do białej gorączki... dlatego więc, sięgając po książkę jednej z moich ulubionych autorek szukałam czegoś, co pozwoli mi się oderwać od żmudnej i nudnej rzeczywistości, na nowo zatopić się w jakimś książkowym świecie i z satysfakcją uśmiechnąć się do siebie po jej skończeniu, umieszczając na honorowym miejscu w mojej biblioteczc. Stety, niestety,  "7 razy dziś" nie była tą powieścią, która spełniła wszystkie moje wymagania.
    Mówią, że początki zawsze bywają trudne, a ja w stu procentach muszę się zgodzić, że autorskie debiuty nie zawsze pozostają w mojej pamięci na dłużej, niż po prostu przeciętne książki, których fabułę zapomina się po kilku dniach od jej skończenia. Czasem ciężko mi uwierzyć, że autor, który w przyszłości stworzy tak idealne i interesujące powieści, pozwolił wyjść spod swojego pióra tak zupełnie niedopracowanej książce, ba!, zdobyła ona wiele nagród i umiejscowiła się na liście bestsellerów. Jednak kiedy tylko ujrzałam, że wydawnictwo Otwarte planuje reedycję debiutu jednej z moich ostatnich największych autorskich zaskoczeń, nie mogłam się oprzeć i natychmiast zabrałam się za jej lekturę. Właśnie w tym momencie, kiedy spojrzałam na pierwszą stronę, natychmiast zapomniałam o wszystkich moich sceptycznych przemyśleniach i nie wiadomo jak bardzo nastawiłam się na coś, co mnie zachwyci. Czasami naprawdę popełnia się błędy.
    Styl pisania autorki jest... z pewnością zupełnie inny. Z "Delirium" zapamiętałam ją jako naprawdę elokwentną, wręcz czarującą słowami osobę, a tu... nie zaskoczyła mnie praktycznie niczym specjalnym, ot, warsztat pisarski jak tysiące innych. Na tym chyba najbardziej się zawiodłam - choć patrząc na fabułę, trudno wyobrazić mi sobie niektóre wydarzenia opisane typowo górnolotnymi wyrażeniami, podświadomie liczyłam na choćby jedno zdanie, które przypomni mi magię innej trylogii tej autorki. Słowa, jakimi posługuje pani Oliver są bardzo, bardzo proste, język młodzieżowy, a niektóre stwierdzenia wręcz infantylne, przynajmniej ja odniosłam takie nieprzyjemne wrażenie podczas lektury tej powieści.
   Myślę, że wypadałoby wspomnieć w tym miejscu o fabule i kilku pobocznych wątkach, jakie autorka wplotła w "7 razy dziś". Kiedy przed jej przeczytaniem przeglądałam recenzje czy opinie innych na kilku książkowych portalach, wydał mi się on bardzo oryginalny i ciekawy - szkolna 'gwiazda', dzień Kupidyna i ciągłe deja vu, kogo by ten opis nie wprawił z stan zainteresowania? Ale podczas poznawania historii Samanthy Kingston i jej mega pustych przyjaciółeczek coraz bardziej wątpiłam w umiejętności pisarskie pani Oliver, a zaczynałam odliczać strony do końca tej 'ambitnej powieści'. Z początku interesujący pomysł na powtarzający się siedem razy ten sam dzień w życiu typowej, amerykańskiej gwiazdy high-schoolu, po trzech razach zaczął mi się koszmarnie nudzić - no bo ile razy można pisać to samo, z początku nie dodając żadnych nowych szczegółów czy wydarzeń? Myślę, że gdyby autorka powtórzyła Dzień Kupidyna tylko cztery, maksymalnie pięć razy, z pewnością sprawa wyglądałaby inaczej.
   Postacie... no cóż, mimo swojej późniejszej zmiany Samantha nie przypadła mi do gustu, nie mówiąc nawet o jej psiapsiółkach, Elody, Ally i Lindsay - nigdy nie lubiłam takich pustych, zapatrzonych w siebie dziewczyn, którym wydaje się, że mają wszystko, a przedstawienie ich życia od bliższej strony wcale nie ułatwiło mi zrozumienia ich sposobu myślenia. Praktycznie jedyną osobą, którą udało mi się polubić jest Kent McFuller... ale tylko Ci, którzy czytali, wiedzą, o co mi chodzi.
  Podsumowując, ani nie odradzam, ani nie polecam tej książki. Jeśli macie ochotę ją przeczytać, to czytajcie, spróbujcie, może Wam przypadnie do gustu bardziej niż mi. Mam nadzieję, że nie zawiedziecie się tak bardzo, jak ja.