"Angels and Demons" - Dan Brown

Robert Langdon zostaje pilnie wezwany do położonego koło Genewy centrum badań jądrowych CERN. Jego zadanie – zidentyfikować zagadkowy wzór wypalony na ciele zamordowanego fizyka. Langdon ze zdumieniem stwierdza, że jest to symbol tajemnego bractwa iluminatów – potężnej, aczkolwiek nieistniejącej od czterystu lat organizacji walczącej z Kościołem, do której należały najświetniejsze umysły Europy, jak choćby Galileusz. Jak się okazuje, iluminaci przetrwali w ukryciu do czasów współczesnych i planują straszliwą wendettę - wysadzenie Watykanu przy użyciu antymaterii wykradzionej z genewskiego laboratorium. Langdon i Vittoria Vetra, córka zamordowanego fizyka, mają zaledwie dobę, by odnaleźć utajnioną od XVI wieku siedzibę iluminatów i zapobiec niewyobrażalnej tragedii. Czy zdołają na czas rozszyfrować wskazówki zapisane w jedynym zachowanym w archiwach Świętego Miasta egzemplarzu legendarnego traktatu Galileusza? Jak zakończy się dramatyczny wyścig z czasem – po tajemnych kryptach i katakumbach, wyludnionych katedrach, tropem symboli iluminatów zakamuflowanych przed wiekami miejscach znanych każdemu mieszkańcowi Rzymu? Zagadka goni zagadkę, prowadząc do najbardziej nieoczekiwanego finału...

zdjęcie pochodzi ze strony goodreads.com, a opis lubimyczytac.pl

Science tells me God must exist. My mind tells me I will never understand God. And my heart tells me I am not meant to.

Znowu sięgnęłam po gatunek, którego zwykłam nie czytać na co dzień.

Znowu uległam pozytywnym opiniom i namowom, które od jakiegoś czasu napływają do mnie ze wszystkich stron.

Znowu złapałam się na to, że książkę mogę przeczytać w języku oryginalnym, więc chwyciłam ją z półki nie zastanawiając się nawet nad tym, czy to moje klimaty.

Znowu wahałam się, czekałam na odpowiedni moment i obawiałam się, że nie podołam Angels and demons na tle językowym.

I ponownie trafiłam na autora, w którego umiejętnościach pisarskich zakochałam się bez pamięci.

Science and religion are not at odds. Science is simply too young to understand.

Przyznaję - pierwsze sto, a nawet dwieście stron było dla mnie kompletną porażką. Czytałam kawałek, nudziłam się, wstawałam od książki i szłam narzekać wszystkim dookoła, że osławiony Dan Brown wcale nie jest tak świetnym pisarzem, jak zapowiadali - wręcz przeciwnie, Rzym wydawał mi się blady i nierealistyczny, historia naciągana, fabuła źle prowadzona, styl pisania nieskładny, a bohaterowie niezdecydowani.

Zajęło mi to całe dwa dni, przepełnione złorzeczeniami w kierunku denerwującego Langdona, by się choćby przekonać do idei tej książki.

Jeden dzień, by zacząć obsesyjnie myśleć o Angels and demons za każdym razem, gdy odkładałam ją na bok.

Jeden dzień, by stwierdzić, że może nie jest taka zła.

I dwie godziny, by kompletnie się w niej zakochać.

 God answers all prayers, but sometimes his answer is 'no'.

Ale, kończąc już te narzekania - Angels and demons jest niesamowite. Niesamowite pod każdym względem - począwszy na intrygującej fabule, poprzez uważnie stonowaną akcję, której nigdy nie było ani za dużo, ani za mało, na dokładnych opisach rzymskiej architektury skończywszy. Nie spodziewałam się, że natrafię na coś tak świeżego (jeśli w ogóle mogę tak powiedzieć o książce wydanej około siedemnaście lat temu) i oryginalnego w powieści, która z pozoru wcale się na taką nie zapowiadała. Historia rzekomej "straszliwej wendetty" skrywała bowiem w sobie o wiele więcej, niż mógłby nam zdradzić opis - Dan Brown zaserwował swoim czytelnikom doskonałą dawkę humoru, dobrej zabawy przy rozszyfrowywaniu wielorakich zagadek, ale też napięcia, które pod sam koniec nie spadało nawet na moment. Chyba muszę wspomnieć, że po raz pierwszy od dłuższego czasu zakochałam się w książce nie poprzez bohaterów ani przesłanie, jakie ze sobą niesie, tylko właśnie przez akcję - na tę chwilę nie mogę sobie przypomnieć powieści, która by nie dawała o sobie zapomnieć na tak długo po jej przeczytaniu.

Our minds sometimes see what our hearts wish were true.

 Mogłabym powiedzieć, że kreacja bohaterów w Angels and demons nie powala na kolana, ale z drugiej strony - bądźmy ze sobą szczerzy, ta książka nie jest o bohaterach. Mimo tego, polubiłam Langdona. Choć z początku niezbyt byłam przekonana do tego, w jaki sposób przedstawił go Brown, to z biegiem czasu poczęłam dostrzegać jego zalety - wysoce rozwinięta wiedza na wiele tematów, niezapomniany humor, inteligencja i pasja stworzyły obraz postaci, której tak naprawdę ciężko nie polubić. Zarówno on, jak i Vittoria prowadzili czytelnika przez ekscytującą historię o bractwie iluminatów w sposób, który nie wpływał na nasze postrzeganie fabuły - pomijając pojedyncze przypadki, rzadko zdarzało mi się irytować jej przebiegiem przez ich posunięcia. Mało tego: kibicowałam im w uratowaniu Watykanu z całych sił.

The most dangerous enemy is that which no one fears.

 Podsumowując, polecam Wam Angels and demons z całego serca. Nie jest to książka, którą uznałabym za szczególnie ambitną czy taką, którą będziecie wspominać przez lata - jednak jestem pewna, że spędzicie przy niej sporo dobrego czasu i poznacie historię, jakiej jeszcze nie mieliście okazji spotkać.

CZYTAĆ, NIE CZYTAĆ? CZYLI COŚ O ANGIELSKIM I NAUKOWYM SŁOWNICTWIE

Dobra, nie będę nawet ukrywać - było ciężko. Obracając się w świecie CERN-u, naukowców, antymaterii i Wielkich Zderzaczów Hadronów (dla ciekawskich: Large Hadron Collider) Dan Brown zasypał nas fachowym słownictwem, którego zrozumienie z trudnością przychodzi nawet i w rodzimym języku. Mając w porównaniu inne książki, jakie czytałam po angielsku mogę też stwierdzić, że i "codzienne" wyrażenia mają w sobie pewną dozę zaawansowania, więc kilkukrotnie byłam zmuszona zajrzeć do słownika. Dlatego też nie poleciłabym Angels and demons czytelnikom, którzy dopiero zaczynają przygodę z czytaniem w języku angielskim - nie warto się zrażać i lepiej sięgnąć po coś, czego lektura przyjdzie Wam z łatwością.  

Ocena - 9/10