"Klątwa tygrysa. Wyzwanie" - Colleen Houck

Kelsey Hayes mimo wszystko powraca do rodzinnego domu, zapominając o wszystkim, co działo się w ciągu ostatnich miesięcy. Jednak czy to będzie takie proste? Co, jeśli nagle okaże się, że grozi jej większe niebezpieczeństwo niż dotychczas, a nic nie jest takie pewne, jak by się wydawało?
Niestety, zamiast zakończyć serię niebezpiecznych przygód, dziewczyna dopiero je rozpoczęła... 

Na początku chciałabym podziękować za wszystkie miłe słowa w stosunku do wyglądu mojego bloga. Świetnie, że Wam się podoba i dobrze przyjęliście pewne zmiany, z pewnością będę stronę coraz bardziej ulepszać i dążyć do doskonałości!

Jeżeli chodzi o całą otoczkę, morał, czy choćby kilka głupich, podniosłych zdań, które powinnam tu teraz przytoczyć, nie jestem w stanie niczego wymyślić. Co w tej książce było takiego, co dałoby się przerobić na najprostsze, najbanalniejsze przesłanie? Co w tej książce wyłamywało się ze schematów i dawało nadzieję na coś więcej, niż na razie dostaliśmy? Czy cokolwiek pomogło mi odzyskać wiarę w dalszy rozwój tej serii i choćby głupią podświadomość, że autorkę stać na więcej? Nie, zawiodę Was. Nic. Jeżeli zastanawiacie się teraz, czy Houck stoczyła się o wiele bardziej, niż w swojej poprzedniej książce, łudzicie się, że jednak całe moje narzekanie na nią to tylko puste bzdury, również Was zawiodę. Colleen Houck straciła cały potencjał na tę serię i chyba nigdy już nie odzyska sympatii, jaką ją darzyłam.
Będę z Wami w stu procentach szczera: jakiekolwiek pozytywne uczucia, emocje, uśmiechy na mojej twarzy i miłe wspomnienia z tą powieścią mieszczą się w łyżeczce do herbaty, i to dosłownie. Czytając ją, odnosiłam wrażenie, że przesuwam wzrokiem po literach, a nie wywołują one we mnie nic oprócz cały czas narastającej irytacji pomieszanej... ze zdziwieniem - tak, wraz z poirytowaniem wzrastało u mnie uczucie kompletnego zdezorientowania i myśli "kto to w ogóle pozwolił wydać?!". Co sprawiło, że ta pusta, pozbawiona jakiegokolwiek sensu seria zyskała tyle tysięcy czytelników na całym świecie i o dziwo, mimo tych wszystkich niedoróbek ludzie nadal się nią zachwycają? Czy jest to błąd reklamy, nastawienia... czy jest z tym aż tak bardzo źle?
Chyba największym błędem, jaki autorka popełniła w tworzeniu tej książki jest sam zbyt banalny pomysł na fabułę. Jest on tak bezsensowny,  schematyczny i pełen przewidywalności, że nawet "oszałamiająca" końcówka nie wzbudziła u mnie nic poza złością i znudzeniem, utwierdzając mnie w przekonaniu, że chyba do "Klątwy tygrysa" wracać nie będę, a kontynuacje pominę, nie narażając się na kolejne dni pełne nudy i zwątpienia. Każdy, nawet najmniejszy moment przywoływał dziwne wrażenie, że "gdzieś już to było" - praktycznie wszystko zdawało się być ściągnięte z innych historii, innych opowieści i innych, w większości o wiele lepszych autorów. Wielkie, w cudzysłowie, przygody Kelsey i Kishana, jakie przeżywali w drodze do pokonania klątwy, wyszły co najwyżej słabo, a każdy nieudolny zwrot akcji... cóż by tu mówić, po prostu nieudolny.
Styl pisania Houck jest z pozoru lekki, niby przyjemny i całkiem niezły... ale im więcej dialogów i opisów czytałam, tym bardziej miałam wrażenie, jakby wszystko było tam przedłużane i wciskane na siłę. Słownictwo, wcześniej proste - teraz wręcz prostackie, rodem z książki dla dzieci z zerówki i to jeszcze niezbyt dobrej jakości, znalezione w byle jakim słowniku, bez polotu i jakiegokolwiek pomysłu na to, co w danej scenie autorka chciałaby przekazać. Niezdecydowanie głównej bohaterki? Proszę bardzo. Wkurzający do bólu bohater męski? Już, już go wciskam w najmniej dobrym momencie, ale co tam, ludzie lubią oryginalność. Historia łzawej tęsknoty? O, ubarwimy tu, tam, tu dodamy, tam jeszcze jeden... przesadzam, niee, co ty w ogóle gadasz.
A jeżeli już mam mówić o bohaterach... zacznijmy od Kelsey. Niezdecydowana, głupia, zapłakana, stęskniona, zapatrzona w jeden punkt i do bólu przewidywalna. Muszę jeszcze coś dodawać? Kishan i Ren... zdecydowanie bez wad i zbyt idealni, a z drugiej, "mrocznej" strony na siłę przytłoczeni życiem, które ich tak ciężko doświadczyło, że szkoda nawet gadać, najlepiej zapłakać się w poduszkę i wziąć ludzi na litość.
Nie, nie polecam, mimo wszystko. Dam te głupie pięć punktów na dziesięć, bo mimo wszystko nie jest tak źle, a ta czwórka chyba byłaby lekką przesadą, ale jeżeli to ma doprowadzić o takich uczuć, jak teraz moje, to najlepiej nie zaczynać serii w ogóle. Przekonuję, że nie ma to żadnego sensu.

Tytuł: Klątwa tygrysa. Wyzwanie
Tytuł oryginalny: Tiger's Quest
Autor: Collen Houck
Wydawnictwo: Otwarte
Wydanie polskie: 2012
Wydanie oryginalne: 2012
Ocena: 5/10